Omgaan met vermoeidheid

Hallo allemaal,

Omdat vermoeidheid al in andere topics besproken is, zoals die van de longrevalidatie, staat hier dus mooi niets. Ik geef dus maar de aftrap, want het lijkt me handig als ook hier wat te lezen valt voor nieuwkomers.

Ik heb te dealen met overmatige vermoeidheid sinds 1995. Vroeger liep ik er gewoon doorheen, totdat ik er zowat bij neerviel. Ik dacht dan altijd: ze rapen mij vast wel weer op. Ik ging er op die manier mee om, omdat ik toen nog niet wist dat ik ziek was. Artsen konden niets vinden, dus kreeg ik het etiket psychisch probleemgeval opgeplakt. Ik wist dus niet, zoals nu, dat je voorzichtig moet zijn als je vermoeid raakt, omdat dan je immuunsysteem minder goed z'n werk kan doen en jij risiko loopt dat de bacteriën die je sowieso altijd bij je draagt, makkelijker een infectie kunnen veroorzaken.

Om er een niet te lang verhaal van te maken, tegenwoordig houd ik dan wel rekening met vermoeidheid, maar ik stop er nog niet altijd direct voor met wat ik aan het doen ben. Ik vind het lastig omdat ik de vermoeidheid niet aan voel komen en dus vaak ineens niet meer verder kan. Ik zou het fijn vinden als ik daar een beter gevoel voor kreeg, want nu moet ik soms tijdens een wandeling zomaar ergens op een stoepje gaan zitten om even bij te komen. Over het algemeen kan ik niet eens toe, met dat even, en moet ik wel een paar uur zitten voor ik van de vermoeidheid verlost ben. Misschien moet ik leren om binnen vóór de 1,5 uur die mij gegeven zijn om fysiek bezig te zijn (blijft door de jaren heen gelijk), maar gewoon stoppen en wat rusten voor ik weer verder ga.

Trouwens, om je enegiegrens te ontdekken, moet je er wel een paar keer overheen gaan.

Verder is het de kunst om invulling te vinden die voldoet, voor de tijd die je anders actief had doorgebracht, zodat je er vrede mee hebt en het liefst zelfs plezier ervan.

Groetjes,
Ini

Hoi ......

Ik ga hier even over na denken kom er wel op terug.Zet me heeeeel errug aan het DENKEN................Dank je INI.

Groetjes Josephina

Jee, Ini, dat is idd. geen doen, zomaar stante pe ergens moeten gaan zitten en wachten (en zoals ik het begrijp niet even..) totdat het weer gaat. Ik herken wel dat het je plots kan overvallen, maar ik kan altijd nog wel naar huis komen ( nee dus , ik denk ook terwijl ik schrijf blijkt maar weer! )
Ik vind die slopende vermoeidheid echt vreselijk, het voelt zo rot, het is haast alsof je pijn hebt....dat heb ik dus beslist niet, hoor, maar ik heb geen woorden voor die vreselijke vermoeidheid.
Stel bv. dat het mooi weer is dan kan ik niet eens lekker in het zonnetje gaan zitten of liggen uitrusten. Zo rot voel ik mij dan. Op de bank helpt ook niet, meestal ga ik op bed (en dat kan ik ook maar beter doen). Stel dat ik wel op de bank blijf zitten, dan val ik prompt in slaap. Maar rust niet uit, omdat ik ook weer steeds wakker word.
Nu bedenk ik mij dat ik er gevaarlijk last van heb hoe het mij kan overvallen en dat is in de auto. Het lijkt soms wel op narcolepsi, heb ik wel eens gedacht, ik vecht dan gewoon tegen de slaap (rij met het raam open, gymend, grimassend, zingend om maar wakker te blijven) en nog gebeurd het soms dat ik met m'n ogen open even 'weg' ben. Echt link. Vooral als ik medische afspraken had in ziekenhuizen met de kids (VUMC, AMC, Leiden) dan moest ik wel gaan, maar was het echt link. Een raar detail: in ziekenhuizen word ik altijd bekaf, maar dat is psychisch denk ik en misschien door de spanning.
Nu ik niet meer werk heb ik dit trouwens niet meer, gelukkig. Alleen laatst dan na de kranten, dan kan ik in bed gek genoeg gewoon niet slapen van de vermoeidheid, nogmaals ik vind het zo'n rotgevoel, vergelijkbaar met pijn, als je dat hebt kan je ook niet slapen al ben je nog zo moe.
Dit is echt gezeur maar zo ervaar ik het wel. Heerlijk om hier mijn hart eens over te kunnen luchten, dit hou ik maar altijd voor me, zo stom vind ik het zelf.

Slaap lekker, dat gaat mij nu goed lukken, hoor.....dus voldoende rust helpt echt om je beter te voelen, voorheen ging er geen dag voorbij of ik voelde mij zo en nu is het nog maar zelden, toppie

Nen

Hoi Nen,

Jouw geschiedenis met vermoeidheid is erger dan de mijne. Ik ben blij te lezen dat het beter met je gaat nu je niet meer werkt. Je bent jaren ziek geweest en je bent toch maar door gegaan. Ik denk dan ook dat je van lieverlee zult opknappen en er uiteindelijk achterkomen hoeveel energie jou nu werkelijk gegeven is. Vermoedelijk zal dat heel erg meevallen, maar geef het de tijd en doe alsjeblieft geen krantenwijkje meer voor je dochter, want daar knap je niet van op hoor. Intussen natuurlijk wel in je hoofd houden dat het leven heus leuker kan worden: die doelen hè?! ;-)

Ale je het hebt over je psyche, dan vermoed ik dat jij jezelf vaak de grond in praat, zoals ook in dit bericht weer. Mindfulness zal jou daar bewuster van maken, maar dat alleen is niet genoeg. Je zult je gedachtegangen ook moeten leren stoppen of omkeren naar een positievere insteek.

Verder lijkt het me goed als je eens over structuur in je dag nadenkt a.d.h.v. het artikel dat ik al ergens noemde: Meer energie, zo krijg je dat, Psychologie Magazine september 2010 (voor lezers van later: in te zien bij de bibliotheek). Ik had toch al wat over dit stuk willen schrijven in dit topic en nu doe ik het dan maar als reply op jouw bericht.

In de introductie van het artikel staat: volgens de nieuwste inzichten bereik je dat niet door efficiënter met tijd om te springen, maar door slimmer gebruik te maken van je energie. Daarvoor moet je eerst leren aanvoelen hoe jouw energie over een dag verdeeld is. Voor de meeste mensen geldt dat ze niet zingend hun bed uit springen, maar gewoon nog moe zijn en opgang moeten komen. Daar kun je jezelf het beste een handje bij helpen door bijvoorbeeld wat oefeningen te doen. Verder over de dag verdeeld, heb je waarschijnlijk de meeste energie rond 10 - 11 uur in de ochtend en gebruik die tijd goed. Maar leef als een sprinter en niet als een Marthonloper. 's Middags om 4 uur is de energielevel laag, dus dan geen gekke dingen gaan doen. Zoiets.

Natuurlijk zijn dit standaarden, want je hebt ook avondmensen. Dus is het zaak om jouw eigen pieken en dalen te leren herkennen. Voor mij staat hier eigenlijk niets nieuws, ik heb al lang geleerd om hiermee te leven, dus is het vast niet lastig voor anderen om dit ook te herkennen. Maar probeer het uit zou ik zeggen.

Verder wordt er gewaarschuwd voor energievretersen wordt er onderscheid gemaakt tussen Gespannen moeheid, Kalme moeheid, Gespannen energie en Kalme energie, en hoe daarmee om te leren gaan. Kalme energie voelt het fijnst.

Succes allemaal !!

Ini

PS

Nen, het niet meer op je stoel kunnen blijven zitten van vermoeidheid, herken ik ook wel hoor Nen. Het was alleen telkens wel mijn eigen schuld, omdat ik niet op kon houden met mijn vermoeidheid te negeren vanwege mijn 'sprankelende geest' , die altijd van alles en nog wat wilde. Dat had ik als kind al en als je dat kunt, is het natuurlijk heerlijk. Op een gegeven moment moet je echter ervaren dat jij en jouw lichaam helaas twee aparte eenheden zijn. Goede les ook voor de ouder wordende mens.

Ik heb aan mijn eerste stuk nog enkele zinnen toegevoegd die wellicht voor jou ook interessant zijn.

Hoi allemaal,

Vermoeidheid is iets wat ik ook goed ken, ook ik val geregeld in slaap als ik even rustig ga zitten. Aan een boek hoef ik vaak niet te beginnen, want ik val erboven gewoon in slaap Daarna voel ik me vaak wel wat fitter, en mijn moeder zegt dan ook vaak, dat ik s middags even moet gaan liggen, maar daar voel ik op mijn leeftijd nog helemaal niets voor! Ik ben s morgens het meest actief en in de middag houd ik me rustiger en ga wat op de computer, zorg voor mijn eten en drink wat met de kinderen als ze uit school komen. Het is inderdaad goed doseren en je grenzen bepalen!

Groetjes Lilian

Ja, inderdaad Lilian, dat herken ik ook. Maar nu ik minder moe ben kan ik wel weer lezen of tv kijken. Ik had zelfs wel dat ik pratend met man of kids in slaap viel. Maar het is denk ik zoals Ini zegt: te lang mijn vermoeidheid genegeerd en dan wordt het dus blijkbaar steeds erger. Ik heb echt wel eens gedacht dat het bij mij hoorde en nooit beter zou worden, maar het hoorde gewoon bij mijn levenstijl van geen rekening houden met mijn grenzen. Ik denk nu ook, Ini, dat het nog beter kan worden, als ik al zie wat ik in het afgelopen half jaar bereikt heb!
Ik ga proberen om mezelf minder af te kraken, zoals jij dat noemt. Zou fantastisch zijn als mindfulness hier ook wat in kan verbeteren. Met weinig zelfvertrouwen heb ik denk ik wel levenslang , maar ach wie weet??
Dank weer voor alle reacties!

Nen

Hallo,
Het is inderdaad soms moeilijk met je vermoeidheid om te gaan .Het komt vooral voor als je weer een infectie onder de leden hebt , En als je ziek bent . Dan helpt stil zitten ook niet dan moet je even liggen , en dan gaat het soms weer wat beter .Maar ik ben niet iemand om zomaar in mijn bed te kruipen . Dan kan ik ook echt niet meer . Maar ik ben wel jaloers dat jullie zo maar in slaap vallen , want hoe vermoeider ik ben hoe minder gauw ik in slaap val . Gisteren was ik ontzettend moe , maar ik sliep vanmorgen om half vijf nog niet .Vandaag ging het weer beter ( de ab begint te werken denk ik ) Terwijl ik ook nog slecht geslapen heb voel ik mij toch minder vermoeid .

Dit hoort denk ik niet in dit topic thuis maar ik waag het er toch maar op .
Is er iemand onder jullie die net als mij stoppen met ademen als je net in slaap gevallen bent .
Als ik net in slaap gevallen ben schiet ik vaak weer overeind en schraab dan flink mijn keel en probeer
het slijm ( want daardoor komt het) weg te krijgen .Dat kan maar zo twee tot drie keer achter elkaar
gebeuren , dan ben ik helemaal over de slaap heen .Daardoor krijg ik vaak te weinig slaap , wat je weerstand
niet ten goede komt .
Ik was even benieuwd of iemand anders dit ook heeft.

Groetjes Aly.

Aly, wat vervelend, weten de artsen dit?
Ik heb het wel eens, inderdaad bij flinke infecties, maar ik vind het erg benauwd. Ik word soms zelfs wakker van een soort kreunen 's nachts, omdat ik het zo benauwd heb ( of mijn man wekt mij, omdat hij het zo rot vindt klinken). Laatst had ik slaapmedicatie gekregen omdat ik door de hoge dosis prednison niet kon slapen (heb jij ook prednison, daar kan je slapeloosheid ook van komen, trouwens?) Het was een tablet normison, een beruchte bij longpatienten en toen was het echt angstig zo vaak en zo benauwd wakker schrikken. Dat neem ik dus nooit meer! Na mijn operaties had ik het ook, op de verkoever kreeg ik steeds 'op m'n kop' dat ik wel moest blijven ademen!
Maar als ik het zo vaak had als ik van jou de indruk krijg, lijkt het mij toch verstandig dit te bespreken met je arts. Slaapapneu kan idd. voorkomen bij longziekten. Mijn oom heeft het ook, heeft een registratie gehad
(polysomnografie) en slaapt nu met een kap op (CPAP of zoiets??). Hou het wel in de gaten, want los van dat het niet prettig is kom je ook je broodnodige slaap tekort. Sterkte!

Nen

Hallo Aly,

Heb je dit alleen tijdens je ontstekingen? Als je vol zit met slijm? Inderdaad kunnen longpatiënten ook slaapapneu krijgen, zo Nen schrijft, maar dan heb je dat door de hele nacht heen. Verder kan ik je helaas niet helpen.

Sterkte ermee!
Ini

Hoi Aly.

Ik herken dat wel Aly van dat slijm in je keel.Ik heb dit ook soms overdag.Ik heb dan het gevoel of het in mijn strot blijft hangen.Bij mij loopt het taaie snot dan via mijn neus achter in mijn keel.Ik moet dan echt schrappen met mijn keel om het er uit te krijgen.(zoals die oude mannetjes vroeger wel stonden te hoesten)Ik loop hiervoor ook bij de kno arts.Ik heb een stoot kuur gehad van 7 dagen.Het ging 7 dagen goed nu begint het weer opnieuw.

Misschien heb je hier wat aan Aly,Want ontstekingen kunnen ook via keel neus en oren in je longen komen.Als daar een verstopping zit kan dit ook verstikkend voelen.Mijn ervaring is wel dat ik altijd denk het zal er wel bij horen.Maar dit was volgens de kno arts dus niet zo.Misschien iets om even te laten checken door een kno arts. Aly Verder wens ik je veel beterschap en sterkte.

Groetjes Josephina.

Hallo,

Ook ik herken dit van hetslijm achter in dekeel. Overdag heb ik hier last van; bij het ademen voel ik dan achter in mijn keel het slijm bewegen.... Paar keer de keel schrapen helpt, en dan inademen, niet uitademen na het keel schrapen!

Verder merk ik dat ik als ik vermoeid ben ik heel erg snel geïrriteerd raak. Elke prikkel is dan teveel....helaas.
Het enige dat dan helpt is een stille ruimte opzoeken. Het gebeurt ook wel als ik in een winkel ben, of ergens op bezoek. Dan stoppen en op een stille plaats gaan zitten. Of rust nemen, buiten de winkel wachten en wachten en wachten....tot ik weer naar huis kan. Als ik langer dan 1 uur op het werk ben heb ik het ook; dan is het al lastig om te bedenken hoe ik mijn ene voet voor de andere kan zetten om naar de auto te komen.............lastig dus!!!!
Als ik dan met iemand ben; sorry, dan wordt ik toch chagrijnig....niet normaal! Helaas voor degene....kan het echt niet helpen. Is onmacht. Baal er wel altijd van, kan er nog steeds geen grip op krijgen en krijg ook geen lichamelijke signalen vooraf. Zo opeens is het op..................

Groetjes Cisca.

Oh, Ciska, wat waardeloos is dit. Kan mij goed voorstellen dat je als je je zo moe voelt prikkelbaar wordt. Dat word je heus wel vergeven, ze zien immers ook dat je op bent. Is deze hevige vermoeidheid niet verbeterd met de revalidatie? Ik hoop het van wel voor je!

Groet, Nen

Hallo,
Vervelend die vemoeidheid , Maar voor iedereen wel herkenbaar denk ik .k, Voel me al 40 jaar moe .
Als ik bij de long arts kwam zei hij Moe is moe .Want ik heb het nadeel dat ik ook nog gauw teken in mijn gezicht.
Vooral nu , omdat ik 10 kilo afgevallen ben na het overlijden van mijn man .
Wat Ciska zegt over het prikkel baar zijn . Heb ik ook , mijn man wees mij er wel eens op .
Maar hij had er ook begrip voor .Want meestal gaat het vooraf aan een infectie .

Wat betreft slijm in je keel dat heb ik ook wel .Dat komt inderdaad wel vanuit je neus .
Mijn tussenschot van mijn neus is ook al recht gezet .Nu schijn ik verkleefde neusslijmvliezen
te hebben , dus van de regen in de drup .Daarom gebruik ik altijd een neus spray .

Maar van dat stoppen met ademen komt niet door mijn neusslijm maar van het slijm dat in mijn longen
zit . Dan voel ik het slijm heel diep heen en weer gaan in mijn longen .En ik piep ook als ik lig .
soms overdag ook wel .Dus dat stoppen met ademen komt echt door het slijm wat omhoog
als je gaat liggen .Volgens de longarts lopen dan je verwijdingen leeg doordat je ligt .
Als het slijm weer wat weg gehoest is heb ik het ook niet meer . Daarom werd ik altijd voor het naar bed gaan geklopt door mijn man .Toen had ik het niet meer .Maar zins zijn over lijden word ik niet meer geklopt .
Vanaf die tijd heb ik het weer , dat stoppen met ademen .k,zal het toch eens tegen de longarts zeggen.
Maar hij gelooft niet dat kloppen helpt dus schiet ik er weinig mee op .

Mede lot genoten heel veel sterkte , en tot weder horen.

Groet Aly.

Hoi Aly,

Wat vervelend dat je zo slecht slaapt. Het verhaal wat jij beschrijft lijkt veel op slaapapneu, en daar wordt je erg moe van. Je lichaam komt dan s-nachts niet in een diepe slaap, maar blijft in de waakstand staan, waardoor je vermoeid wakker wordt. Ik zou daar toch eens naar laten kijken, temeer omdat het gevaarlijk kan zijn. Je kunt het probleem goed verhelpen door een CPAP,dat is een apparaat die de luchtstroom op gang houdt, als jij er even mee stopt. Als je daardoor beter slaapt ben je wrs overdag minder vermoeid. Mijn zwager is bekend met deze aandoening en het gaat beter met hem, door het gebruik van een CPAP. Ik hoop dat je hier wat mee kunt, en veel beterschap maar weer!

Groetjes Lilian

Hoi Aly.

Ja ik zou het zeker bespreken met de long arts.Gebruik je wel een flutter voor het slapen gaan zodat je,je longen leeg kunt hoesten.dat zou misschien ook kunnen helpen.Vernevel je ook?Dat heb ik eigenlijk niet gelezen dat zou ook kunnen helpen als je zo een last hebt van die slijm.Verder wens ik je veel sucses hoor en beterschap Aly. :0+0:

Groetjes Josephina

Lilian moderator schreef:
Het verhaal wat jij beschrijft lijkt veel op slaapapneu, en daar wordt je erg moe van. Je lichaam komt dan s-nachts niet in een diepe slaap, maar blijft in de waakstand staan, waardoor je vermoeid wakker wordt. Ik zou daar toch eens naar laten kijken, temeer omdat het gevaarlijk kan zijn. Je kunt het probleem goed verhelpen door een CPAP,dat is een apparaat die de luchtstroom op gang houdt, als jij er even mee stopt.

Hoi Lilian,

Ik heb een plaatje gezien op internet van iemand met zo'n CPAP op, en die man lag op z'n rug. Het lijkt mij dat je met dat apparaat niet anders kunt liggen dan in die houding. Dat is dan weer niet fijn voor ons be-patiënten, want juist de rugligging is slijmopwekkend, werd mij verteld na de scan. Lastig hoor!

Groetjes,
Ini

josephina moderator schreef:Hoi Aly. Gebruik je wel een flutter voor het slapen gaan zodat je,je longen leeg kunt hoesten.dat zou misschien ook kunnen helpen.Vernevel je ook? Groetjes Josephina

Even voor de goede orde, en om geen irritaties te krijgen... Aly heeft eerder geschreven dat zij niet mag vernevelen van de la, want die vindt het apparaat niet goed schoon te houden is. Flauwekul natuurlijk!

Verder loopt deze discussie niet zo goed: zou enkel over omgaan met vermoeidheid moeten gaan. Ik kan echter niet afsplitsen, geloof ik. Dat moet ik even goed bekijken. Dus als het staartje van dit topic straks verdwenen is, dan weten jullie wat er aan de hand is en kun je het ergens anders wel weer oppakken.

Groetjes,
Ini

Hoi Aly,

Ik wil je even sterkte wensen, het zinnetje over je man die je altijd klopte voor het slapen gaan (zo lief!!) en hoe dat je hielp en hoe je hem dus in alle opzichten mist vond ik heel ontroerend, moest er zomaar vaak aan denken. Even een dikke knuffel voor jou, je doet het fantastisch, gaat er voluit voor om je leven als weduwe vorm te geven, dat moet ook wel...maar toch??!! Sterkte,

Vr. Gr. Nen

Vandaag weer zo'n dag met een gaatje. Van dit soort dagen baal ik zo. Vanochtend was ik zomaar erg moe. Kon er geen verklaring voor vinden dus probeerde er niet aan toe te geven. Maar wat ik ook aanpakte, ik zat mezelf in de weg. Toen maar op de bank. Viel steeds in slaap tijdens het lezen. Afijn, om 13.00 ging ik toch maar in bed slapen en om 15.00 uur was ik er voor m'n gevoel. Met de hond gelopen (half uurtje) en eten voorbereid. Ben nu al weer sadderig, maar baal zo dat er gewoon weer een hele dag voorbij is met 3x niks!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Gelukkig heb ik niet meer elke dag zo'n dag, het ging juist wel lekker de laatste tijd, maar als je het dan weer hebt is het gewoon weer erg balen! Zomaar even m'n frustratie van me afschrijven, dank daarvoor.

Nen

Nen schreef:Hoi Aly,

Ik wil je even sterkte wensen, het zinnetje over je man die je altijd klopte voor het slapen gaan (zo lief!!) en hoe dat je hielp en hoe je hem dus in alle opzichten mist vond ik heel ontroerend, moest er zomaar vaak aan denken. Even een dikke knuffel voor jou, je doet het fantastisch, gaat er voluit voor om je leven als weduwe vorm te geven, dat moet ook wel...maar toch??!! Sterkte,

Vr. Gr. Nen

Hallo Nen.
Dank voor je meeleven , mijn man was inderdaad mijn maatje . En lief , maar helaas is hij heel plosseling door een hart stil stand overleden . Nu ruim een jaar geleden . Hoewel ik door ga met mijn leven mis ik hem iedere dag.
Hartelijke groet Aly.

Nen schreef:Vandaag weer zo'n dag met een gaatje. Van dit soort dagen baal ik zo. Vanochtend was ik zomaar erg moe. Kon er geen verklaring voor vinden dus probeerde er niet aan toe te geven. Maar wat ik ook aanpakte, ik zat mezelf in de weg. Toen maar op de bank. Viel steeds in slaap tijdens het lezen. Afijn, om 13.00 ging ik toch maar in bed slapen en om 15.00 uur was ik er voor m'n gevoel. Met de hond gelopen (half uurtje) en eten voorbereid. Ben nu al weer sadderig, maar baal zo dat er gewoon weer een hele dag voorbij is met 3x niks!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Gelukkig heb ik niet meer elke dag zo'n dag, het ging juist wel lekker de laatste tijd, maar als je het dan weer hebt is het gewoon weer erg balen! Zomaar even m'n frustratie van me afschrijven, dank daarvoor. Nen

Hallo Nen,

Zomaar moe vanuit het niks, hoe herkenbaar. Andere dagen gaat het beter en je weet niet waarom het dan zo is. Misschien te veel gedaan de dag ervoor? Als het lekker gaat, ben je geneigd minder rust te nemen. Acceptatie is het toverwoord, want dan frustreer je jezelf niet zo erg. Als ik even oppas op wat ik denk, schiet ik sowieso in de frustratie over een niet optimaal bestede dag, omdat ik op mijn leeftijd dan denk: hoeveel heb ik er nog te gaan? Dat is dus helemaal fout, daarmee praat ik mezelf de grond in, voel ik me nóg slechter dan het al was.

Groetjes, en een fijne dag!
Ini

Hoi Nen.

Ja Nen vandaag heb ik ook zo een dag dat het even niet wil.Ik ben moe opgestaan.Moets vandaag een cadeau ruilen voor mijn nichtje.Kwam met moeite vooruit op de fiets.Zware benen en om niks buiten adem pieperig enz.......Maar ja het hoort erbij.Ik /je kan het beter acepteren.Makkelijk praten hoor maar wat moet je anders.Ik heb het ook moeten leren hoor.

Ook al zal je ,je een tijdje lekker voelen de moeheid komt altijd terug.Het is een van de bijverschijnselen van be jammer genoeg.Nu heb ik ook hoofdpijn en ben kribbeg tegen mijn dochter omdat nu alles te veel en te vermoeiend is. Op deze dagen ben ik altijd blij als de dag om is en dan maar hopen dat het morgen weer beter gaat.

Nou Nen ik hoop dat het met jou vandaag wat beter gaat.

Nog een fijn weekend hoor.

Groetjes Josephina

Dank jullie wel voor de peptalk, helpt echt! En idd. Josephina, vandaag gaat het weer beter, dus hopelijk bij jou morgen ook weer. En Ini ik ga jouw tip toepassen, ook jij herkent het dus dat je jezelf nog meer kan frustreren door verkeerd te denken, ik zal er om denken het positief te houden!

Goed weekend,

Nen

Hoi Nen.

Het gaat vandaag inderdaad weer beter met me dan gisteren hoor.Maar ik heb wel een benauwde nacht achter de rug.Ik werd piepend en benauwd wakker.Ik weet dan gewoon soms ook niet meer hoe het moet hoesten om te proberen het slijm weg te krijgen ellendig en vermoeiend.Vanochtend ging het wel alweer wat beter.Nu gaat het wel weer.Maar ik ben nog wel moe.Ik ga zo een stukje fietsen om te genieten van het zonnetje.Dat helpt ook soms wel.

Verder fijn weeken hoor groetjes Josephina.

Hey Josephina,

Wat naar , nou, zo piepen en benauwd. Je zou toch hopen dat de AB vernevelen ( veel tijd en moeite ) je ook wat zou opleveren. Misschien zijn dit de laatste stuiptrekkingen van die stomme bacterie Ik hoop het zo voor je!

Gr, Nen