Acceptatie door Annemarie Postma

Lieve mensen,

Met dank aan Nen, wil ik hier graag een stuk over acceptatie van Annemarie Postma neerzetten. Misschien heeft iemand er nog iets aan. Voor mij was het weer even een steuntje in de rug: accepteren wat je niet veranderen kan en de wijsheid hebben om te weten wat je dan wel kan veranderen en hoe je dat moet doen. Maar over dat laatste gaat het niet.

Vooral wat zij beschrijft over het verkeerd gebruiken van je energie, sprak mij erg aan, begreep ik onmiddellijk. Want hoeveel energie verspil je ongemerkt als je blijft herkauwen dat je de situatie die nu eenmaal is, niet wilt?

Dit is zo anders dan het positief denken en flink zijn, dat tegenwoordig haast maatstaf in onze samenleving is geworden.


Gebruik je energie om de relatie met de ervaring te veranderen in plaats van de ervaring zelf

Een dierbare vriend van Robin en mij is de Tibetaanse teacher en arts Tulku Lobsang Rinpoche. Een bijzondere man die me door zijn levenshouding altijd weer helder laat zien dat je je relatie met pijn, teleurstelling en met lijden kunt ontwikkelen, in plaats van erdoor geleefd te worden. Wij westerlingen springen mentaal bij het minste of geringste in de houding om onze positie te bepalen. Pijn? O, help, daar moet direct iets aan gebeuren!

Maar wat als we ons eens iets meer zouden oefenen in de neutraliteit? Wat als we eens iets meer de houding zouden kunnen aannemen van: oké, er is pijn, laat ik eens kijken of ik die pijn kan binnenlaten zonder oordeel en zonder er meteen iets aan
te willen doen? Op die manier gebruik je je energie om de relatie met de ervaring te veranderen in plaats van de ervaring zelf. Zo verlaten we het land van de dualiteit en stappen we in een wereld van eenheid en heelheid. Zo creëer je een leven waarin er geen scheidslijn meer is tussen geluk of pech, ongelukkig of gelukkig zijn, het een of het ander.

Meer lezen? Dat kan in 'Leven in acceptatie' van Annemarie Postma.